طَرَفدار

کٲشُر

لَفظہٕ آگُر

فارسی پؠٹھٕ وۄزُم ہیٛۆتمُت :طرفدار ۔

باوُت

طَرَفدار (موٗل : طَرَفدار) [tarafdaːr]

1. حؠمٲیٔتی۔ جٲنِبدار
2. بےٚ اِنصاف۔

ناوُت

طَرَفدار ن (موٗل : طَرَفدار) [tarafdaːr]

1. یُس کٲنٛسہِ ہُنٛد طَرَف کَرِ، پاس کَرِ، لِحاظہٕ کَرِ۔