त्रयस्त्रिंशत्

سَنَسکرٕٛت

لَفظہٕ آگُر

त्रयः (ترٛٔیٔہہ) + त्रिंशत् (ترِٛم شٔت)۔

گرَٛنٛد

त्रयस्त्रिंशत् [t̪ɾɐjɐst̪ɾĩɕɐt̪]

1. تیٚیہِ ترٕٛہ۔