सुब्ह

ہِندی

لَفظہٕ آگُر

فارسی پؠٹھٕ وۄزُم ہیٛۆتمُت :صبح < عَربی صبح۔

ناوُت

सुब्ह م [sʊbɦ]

1. (گاش پھۄلنُک وَق) صُبُح۔
2. (اِسلام) صُبُح نؠماز۔

بیٛاکھ صوٗرَتھ

• सुबह

ہَم مانے

• (گاش پھۄلنُک وَق) सवेरा ، प्रभात ، प्रातःकाल ، तड़का
• (اِسلام) फ़ज्र ، फ़जर