آفتاب

کٲشُر

لَفظہٕ آگُر

فارسی پؠٹھٕ وۄزُم ہیٛۆتمُت :آفتاب۔

ناوُت ۱

آفتاب ن (موٗل : آفتاب) [aːftaːb]

1. اَکھ تارُکھ۔
2. تاپھ۔ گاش۔

ہَم مانے

• (تارُکھ) سِرؠ یہِ ، سِری ، رَو ، خۄرشیٖد ، شَمَس

ناوُت ۲

آفتاب م (موٗل : آفتاب) [aːftaːb]

1. اَکہِ قٕسمٕچ ترٛامٕو نٲر۔